بر اساس ماده ی 310 قانون چک تعریف چک به صورت زیر می باشد:
چک به نوشته ای گفته می شود که به وسیله ی آن صادرکننده ی چک همه
و یا قسمتی از پول هایی را که در بانک دارد را مسترد کرده و یا به شخص دیگری واگذار می کند.
شخصی که چک را صادر میکند بایستی بر اساس تاریخی که در چک قید شده است،
به همان میزان در حساب خود پول داشته باشد.
در غیر این صورت فرد مورد نظر هم از لحاظ جزایی و هم از لحاظ مدنی مسئولیت خواهد داشت.
البته باید بگوییم که زمانی چک قابلیت تعقیب کیفری را خواهد داشت که به تاریخ روز و بدون وعده باشد.
به عنوان مثال در صورتی که شخصی چکی را برای روز بعد صادر نماید،
چون وعده دار می باشد، فقط جنبه ی حقوقی دارد.
ولی باید بدانید که اصل مبنی بر بی وعده بودن چک می باشد
و به همین خاطر صادرکننده ی چک باید ثابت کند که چک وعده دار می باشد.
شخصی که چک را صادر کرده است در مدت زمان معین شده بر وری چک
نباید همه و یا بخشی از پول خود را از بانک خارج نماید
به گونه ای که در موقع سررسید زمان چک در حساب اش پولی موجود نباشد.
و همین طور شخص صادرکننده ی چک نباید دستور پرداخت نشدن چک را صادر کند.
شخصی که چک را صادر می نماید به هیچ عنوان نباید آن را به صورت نادرست تنظیم کند
مواردی مانند عدم تطابق امضا، قلم خوردگی در چک و غیره
از این موارد هستن که موجب می شوند تا چک پرداخت نشود.
وکیل امور چک
در صورتی که فردی که چک را صادر می کند متوجه شود که چک از طریق کلاهبرداری و غیره گم شده
در این صورت می تواند دستور عدم پرداخت آن را صادر نماید.
وکیل امور چک با داشتن تسلط کامل بر امور حقوقی مرتبط با چک می تواند شما را در این زمینه راهنمایی و کمک نماید.
با وکلای امور چک از طریق سایت مشاوره حقوقی در ارتباط باشید.
منبع: www.moshaverhoghoghi.ir
